ความสุนทรีของมนุษย์ทั่วไปนั้นส่วนหนึ่งก็มาจากเสียงดนตรี เสียงดนตรีนั้นเป็นอวัจนะภาษาที่ คนทั้งโลกต่างสามารถเข้าใจได้ เป็นสิ่งที่ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกออกมาให้คนทั่วไปสามารถเข้าใจร่วมกันได้ดีที่สุด มนุษย์เรานั้นมีความเกี่ยวข้องกับเสียงต่างๆโดยเฉพาะเสียงดนตรีในทุกช่วงเวลาของชีวิต เริ่มตั้งแต่ที่เรายังอยู่ในท้อง คุณพ่อและคุณแม่ก็คุยและร้องเพลงกับเรา เมื่อคลอดออกมาก็ได้ฟังเพลงกล่อมเด็ก และเมื่อโตขึ้นมาอีกหน่อยเราก็ได้รู้จักกับแนวเพลงต่างๆมากมาย นอกจากนี้แนวเพลงที่มีถิ่นกำเนิดเฉพาะเจาะจงยังสามารถเป็นสิ่งที่สะท้อนสังคมและแสดงให้เห็นถึงความวิถีชีวิตของกลุ่มผู้คิดค้นได้อีกด้วย สำหรับ ดนตรีพื้นบ้าน นั้นเรียกได้ว่าเป็นวัฒนธรรมที่มีความละเอียดลึกซึ้งและมีเอกลักษณ์มาตั้งแต่ในอดีตสืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน วันนี้เราจะพาทุกท่านมาทำความรู้จักกับดนตรีพื้นบ้านทางแถบอีสานของประเทศไทยซึ่งเป็นภูมิภาคที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นเป็นของตัวเอง ทั้งเสียงเครื่องดนตรีและแนวเพลงไม่ว่าใครได้ฟังก็สามารถรู้ได้ทันที จะมีความน่าสนใจอย่างไรบ้างนั้นตามเรามาศึกษากันเลย ดนตรีพื้นบ้าน สามารถสะท้อนวิถีชีวิตได้อย่างไร สิ่งที่สะท้อนถึงขนบธรรมเนียมและวัฒนธรรมประเพณีต่างๆรวมถึงวิถีชีวิตการกินอยู่นั้นสามารถสังเกตได้จากเครื่องดนตรี บทเพลง และสำเนียงเพลง ทุกอย่างสามารถรับรู้ได้ อย่างดนตรีพื้นบ้านของภาคอีสานที่เราหยิบยกมาพูดกันในวันนี้ เนื่องจากหน้าฝนในภาคอีสานมีช่วงระยะเวลาที่สั้นมากกว่าหน้าแล้ง วิถีชีวิตของชาวอีสานค่อนข้างมีเวลาจำกัดต้องเร่งรีบในการทำงานแทบตลอดเวลา หน้าแล้งต้องเตรียมวัตถุดิบเพราะปลูก เมื่อถึงหน้าฝนก็ต้องรีบทำการเกษตร เมื่อหมดหน้าฝนก็ต้องรีบจัดการขายพืชพรรณทางการเกษตร เมื่อเวลามีน้อยนั้นช่วงเวลาแห่งความผ่อนคลายจึงเป็นกิจกรรมที่ไม่มีพิธีรีตรองอะไรมาก เครื่องดนตรีที่ทำขึ้นเพื่อให้เสียงและให้จังหวะก็ทำขึ้นง่ายๆไม่ซับซ้อนจากวัตถุดิบที่มีในท้องถิ่น จังหวะของดนตรีก็เน้นความคึกคักสนุกสนานปลุกใจ เครื่องดนตรีแต่ละอย่างที่นำมารวมวงอีสานพื้นบ้านในปัจจุบัน เกิดขึ้นจากแต่ละท้องถิ่นที่มีความแตกต่างกันตามรูปแบบของการใช้ชีวิตและวัตถุดิบที่หาได้ในพื้นที่นั้น ในตอนหลังเมื่อมีการเล่นเครื่องดนตรีกันอย่างแพร่หลายมากขึ้นก็มีการมาร่วมเล่นด้วยกัน จนกลายเป็นวงดนตรีอีสานพื้นบ้านที่มีการรวมตัวกันของเครื่องดนตรีหลากหลายชนิดเรียกว่าวงโปงลางนั่นเอง เครื่องดนตรีอีสานพื้นบ้านประเภทต่างๆ เครื่องดนตรีของอีสานพื้นบ้านหรือที่ใช้เล่นกันในวงโปงลางนั้นสามารถจำแนกออกได้เป็นห้าแบบเหมือนกับเครื่องดนตรีทั่วไปนั่นคือ เครื่องดีด เครื่องสี เครื่องตี เครื่องเป่า และเครื่องให้จังหวะ ประเภทเครื่องดีดประกอบด้วยพิณ,กระจับปี่,จะเข้กระบือ ประเภทเครื่องสีประกอบด้วย ซออู้,ซอปี๊บ,ซอไม้ไผ่ ประเภทเครื่องตีประกอบด้วย โปงลาง ประเภทเครื่องเป่าประกอบด้วย แคน,โหวด,ปี่ภูไท,สะไน,ปี่ไสล,หึน และสุดท้ายเครื่องให้จังหวะประกอบด้วย พิณเบส,พิณไห,กลองหาง,กลองตึ้ง,กลองกันตรึม,กลองเส็ง,ไหซอง,หมากกั๊บแก๊บ,ฉาบใหญ่,ฉาบเล็ก,ฉิ่ง,ขอลอ ซึ่งรูปแบบและชื่อเรียกของเครื่องดนตรีต่างๆนั้นก็มีความแตกต่างกันไปแต่ละท้องถิ่นและอาจมีความหลากหลายของเครื่องดนตรีมากกว่านี้ในการร่วมวงโปงลางกันนั้นไม่จำเป็นจะต้องมีเครื่องดนตรีครบทุกชนิดแค่มีเครื่องดนตรีหลักๆ ที่สามารถให้เสียงและประกอบจังหวะได้ก็สามารถเล่นเป็นวงดนตรีเพื่อสร้างความบันเทิงได้แล้วและรูปแบบของเครื่องดนตรีที่ใช้ในวงก็จะแตกต่างกันไปตามบทเพลงที่ใช้เล่นและยังแตกต่างกันไปตามสถานการณ์
